Το σπίτι μου βρίσκεται σχεδόν σε λεωφόρο. Είναι ένα μικρό, μαζεμένο σπίτι, χωρίς κήπο και χωρίς αυλή. Όλη και όλη μια βεράντα έχει που παρόλο που βλέπει στον δρόμο εγώ την αγαπώ. Όπως αγαπώ και το σπίτι μου, γιατί μας προσφέρει προστασία, άνεση και θαλπωρή… Το ελάχιστο πράσινο που διαθέτει είναι μόνο λίγες γλάστρες. Δεν έχουμε δέντρα, θάμνους ή λουλούδια! Μόνο καυσαέριο και θόρυβο.
Χθες όμως, για ακόμη μια χρονιά, ένα πουλάκι, επέλεξε ένα σημείο της βεράντας μου να φτιάξει τη φωλιά του και να δώσει νέα ζωή. Ένα πολύ άβολο σημείο, πάνω από έναν ανεμιστήρα. Το έχει ξανακάνει και παλαιότερα, στο ίδιο ακριβώς σημείο…
Βλέποντάς το, συγκινήθηκα με το πείσμα και τη θέλησή του να συνεχίσει τον κύκλο, και συνειδητοποίησα πως όταν υπάρχει θέληση όλα μπορούν να γίνουν. Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙ ΕΞΩ άσχετα από τις συνθήκες, άσχετα από το περιβάλλον!!
Η ΖΩΗ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ, είναι μια συνεχής διαδικασία, ατέρμονη με ομορφιές και ασχήμιες… Μας δίνει όμως συνεχώς την ευκαιρία να βιώσουμε όσο το δυνατό περισσότερα πράγματα! Και αυτό είναι το μαγικό!
Στο χέρι μας είναι να βιώσουμε όλα τα θετικά τα οποία μας προσφέρει! Η Ζωή είναι εκεί έξω! Ρούφηξε σαν τελευταία σταγόνα νερού την κάθε της στιγμή και ζήσε την όσο καλύτερα μπορείς! Σου χαρίζεται απλόχερα καθημερινά, άσχετα από τις συνθήκες, από το που βρίσκεσαι, πως είσαι, τι είσαι, από το που είναι "χτισμένη η φωλιά σου".
Μην αρνείσαι αυτή την ευκαιρία που σου δίνεται και λέγεται Ζωή!! Είναι το πολυτιμότερο δώρο που θα μπορούσες να έχεις! Αγάπησε το, εκμεταλλεύσου το! Πάρε στα χέρια σου την ευκαιρία που πολλοί στερήθηκαν ή την έχασαν βίαια!
Μην χρονοτριβείς, ξεκίνα να ζεις σήμερα! Και ξεκίνα να ζεις καλά!!!